خبرنگاران هراس واشنگتن از تاثیر نهادهای خارجی بر خط فکری محافل داخلی آمریکا - ایران کلام

به گزارش ایران کلام، تهران - خبرنگاران- نگرانی ها در خصوص نقش نهادهای خارج از دولت آمریکا در شکل دهی به مناظرات سیاسی و آکادمیک، مقام های دولت ترامپ را برآن داشته تا خواهان شفاف سازی بودجه خارجی اندیشکده ها و موسسات علمی این کشور شوند.

به گزارش روز چهارشنبه ایران کلام، دولت ترامپ از اتاق های فکر و موسسات دانشگاهی آمریکا به طور رسمی درخواست نموده است فاش نمایند چه بودجه ای از دولت های خارجی دریافت می نمایند یا در غیر اینصورت خطر از دست دادن دسترسی به مقام های وزارت امور خارجه این کشور را پذیرا باشند.

این تصمیم که در قالب بیانیه ای از طرف مایک پمپئو وزیر امور خارجه آمریکا منتشر شد، در حالی اتخاذ شده که نگرانی ها در هر دو حزب آمریکا درمورد نقش دولت های خارجی از چین گرفته تا امارات متحده عربی در ترسیم مباحث سیاسی و علمی ایالات متحده رو به افزایش است.

پمپئو اعلام نمود: برای محافظت از یکپارپگی نهادهای جامعه مدنی، وزارت امور خارجه از این پس از اندیشکده ها و دیگر سازمان های سیاست خارجی که قصد تعامل با این وزارتخانه را دارند، می خواهد به طور برجسته در وب سایت های خود منابع مالی دریافتی از دولت های خارجی اعم از دولتی یا نهادهای فرعی تحت کنترل دولت ها را افشا نمایند.

نشریه پولیتیکو در گزارشی در این خصوص نوشت: تعیین نیست که چه مساله ای باعث طرح این درخواست شده است، اما منتقدان از دیرباز نگران بوده اند که اندیشکده ها و دانشگاه ها مجرایی برای وجوهات مالی خارجی باشند.

دولت ترامپ در ماه های اخیر توجه خاصی بر وجوهات مالی چین اعمال نموده است. وزارت امور خارجه آمریکا همچنین نسبت به موسسات موسوم به کنفوسیوس که با دانشگاه های آمریکایی همکاری می نمایند، دیدی انتقادی داشته و این نهادها را به عملیات از طرف پکن در بخش علمی آمریکا متهم نموده است.

پمپئو پیشتر گفته بود که واشنگتن برای افزایش اقدامات تهاجمی علیه شرکت های اینترنتی چینی فعال در آمریکا آماده است و میخواهد شبکه ای از مراکز فرهنگی چین در ایالات متحده موسوم به انستیتوهای کنفوسیوس را تا انتها امسال تعطیل کند.

بعضی اندیشکده ها و نهادهای علمی آمریکا از قبول وجوهات مالی دولت های خارجی خودداری نموده، اما سایرین این مبالغ را پذیرفته اند.

این موضوع باتوجه به نقش واسطه ها همچون شرکت های مستقر در خارج از کشور که تامین بودجه می نمایند، اما در عین حال با دولت های داخلی در ارتباطند، رنگ تیرگی و ابهام به خود می گیرد.

به لحاظ قانونی، نهادهای آمریکایی لزوما مجبور به افشای منابع مالی شان نیستند و این مساله باعث عدم شفافیت می گردد.

پمپئو در بیانیه خود از چین و روسیه به عنوان دو دولت خارجی نام برد که درصدد اعمال نفوذ بر سیاست خارجی آمریکا به وسیله لابی گران، کارشناسان خارجی و اتاق های فکر هستند. با این همه، همه نوع دولت های خارجی درکوششند بر تفکر سیاست گذاری در واشنگتن تاثیر گذارند.

اوایل امسال، این رسانه محافظه کار واشنگتن فری بیکن بود که برای اولین بار درخواست جدید دولت آمریکا مبنی بر افشای منابع مالی اندیشکده ها را منتشر و نقش مبهم دولت ترکیه به وسیله میانجیگران در تاثیرگذاری بر برنامه نویسی اندیشکده شورای آتلانتیک را آنالیز کرد.

تحقیقات روزنامه نیویورک تایمز در سال 2014 به این مساله پرداخت که چطور دولت هایی چون قطر، نروژ و امارات مبالغ کلانی را برای تامین مالی برنامه های اندیشکده های مهمی چون موسسه بروکینگز و مرکز مطالعات بین المللی و راهبردی هزینه نموده اند.

پولیتیکو با چند اندیشکده مطرح واشنگتن تماس برقرار کرد و موسسه بروکینگز در بیانیه ای اعلام نمود: مطابق با سیاست های ما در زمینه استقلال تحقیقاتی و آنالیز دقیق وجوهات خارجی، بروکینگز هیچ گونه وجوهات مالی از دولت های چین یا روسیه یا شرکت های دولتی دیگر و وابسته آنها را نمی پذیرد.

در این بیانیه با اشاره به گزارش سالانه این اندیشکده که در آن فهرست اهدانمایندگان ذکر شده، آمده است: بروکینگز به سوابق قوی شفافیت در روابط مالی افتخار می نماید.

در همین حال، جاناتان شانزر مقام ارشد بنیاد جنگ طلب دفاع از دموکراسی ها با تحسین از اقدام اخیر دولت آمریکا گفت: در حالی که این مساله در قالب یک درخواست و نه یک الزام مطرح شده، می تواند باعث افشای تضاد منافع بالقوه ناشی از وجوهات خارجی باشد که ممکن است بر فرایند تجزیه و تحلیل اتاق های فکر تاثیر گذارد.

دولت ترامپ همچنین نهادهای رسانه ای چینی دایر در آمریکا را هدف سخت گیری های خود قرار داده است، به این بهانه که این نهادها، بازوی تبلیغاتی موثر حزب کمونیست چین هستند.

این مساله، چین را برآن داشته است مانع فعالیت گزارشگران آمریکایی در خاک خود گردد یا این فعالیت ها را محدود کند، حتی در شرایطی که این افراد برای سازمان های خبری مستقل کار می نمایند.

پمپئو گفت: امیدواریم که روزی کوشش های آمریکا برای ترویج گفت و گوی آزاد درمورد آزادی مالی و شخصی، شهفرایندی برابر، حاکمیت قانون و جامعه مدنی معتبر در کشورهایی چون چین و روسیه امکان پذیر گردد.

خبرگزاری فرانسه نیز در گزارشی در این مورد نوشت: اندیشکده های واشنگتن طی دهه ها به عنوان مامنی برای کارشناسان آمریکایی به کار آمده، زمانی که خارج از دولت و به شدت درپی وجوهات مالی اند، اگرچه منابع مالی خارجی به احتمال زیاد از کشورهای دوست آمریکا تامین می شوند.

دولت ترامپ در ماه های اخیر فشار بر چین را افزایش داده و پمپئو به طور خاص منابع نفوذ پکن بر آمریکا را مورد توجه قرار داده است.

وزارت امور خارجه آمریکا در ماه اوت (مرداد ماه) مقررات وضع شده بر موسسات کنفوسیوس را افزایش داد. چین این موسسات را در دانشگاه های آمریکا بنا نموده است تا به آموزش زبان بپردازند، اما منتقدان عملکرد این نهادها را زیر سوال برده اند.

اندیشکده ها و دانشگاه های برجسته آمریکایی مراکزی در چین دایر نموده و این مباحث را به وجود آورده اند که آیا اصول آمریکا در زمینه آزادی بیان را قربانی افزایش قدرت می نمایند.

اما یک اندیشکده متمایل به چپ تحت عنوان مرکز توسعه بین المللی امسال در مطالعه ای دریافت که بودجه مستقیم اندیشکده های واشنگتن از کشورهای دوست تامین می گردد.

یافته های این تحقیق حاکی است که نروژ بزرگترین تامین نماینده مالی است، به طوری که این کشور از سال 2014 تا 2018 مبلغ 27.7 میلیون دلار به 50 اندیشکده ارشد آمریکایی یاری نموده است و انگلیس در رده دوم این فهرست قرار گرفته است.

نروژ بخش اعظم مبالغ مالی اش را در اختیار دو اندیشکده ای قرار داده است که بر توسعه و محیط زیست متمرکزند.

دیگر منابع مالی مهم اندیشکده های واشنگتن شامل پادشاهی های عربی خلیج فارس و همچنین تایوان هستند. تایوان روابط خود را در سراسر آمریکا توسعه داده است، زیرا به حمایت واشنگتن در صورت مواجهه با فشار چین احتیاج دارد.

اندیشکده ها موسسات تحقیقاتی اند که به مطالعه پیرامون موضوعاتی چون سیاست اجتماعی، راهبرد سیاسی، اقتصاد، نظامی، فناوری و فرهنگ می پردازند.

بیشتر اندیشکده ها، سازمان های غیر دولتی اند، اما بعضی نهادهای نیمه خودمختار در بدنه دولت هستند یا با احزاب سیاسی و شرکت هایی خاص در ارتباطند.

اعتبار مالی اندیشکده ها اغلب به وسیله یاری های مالی میلیونرها و یاری های فردی تامین می گردد، اما بسیاری از این نهادها همچنین هدایای دولتی را قبول می نمایند.

اندیشکده ها، مقالات، مطالعات و یا حتی پیش نویس قانون در خصوص موضوعات خاصی سیاسی و اجتماعی را منتشر می نمایند. این اطلاعات سپس از سوی دولت ها، مشاغل، سازمان های رسانه ای، جنبش های اجتماعی یا دیگر گروه های ذی نفع در قالب اهدافشان مورد استفاده قرار می گیرد.

اندیشکده ها از نهادهای مرتبط با فعالیت های علمی و دانشگاهی گرفته تا بخش های ایدئولوژیکی و مربوط به سیاستی خاص متغیرند و کیفیت تحقیق در میان آنها بسیار متفاوت است.

نسل های بعدی اتاق های فکر تمایل بیشتری به موضوعات ایدئولوژی محور دارند.